The Disappearance
of Eleanor Rigby: Them, κυρίες και κύριοι.
Βαθμολογία: Μπερδεψιάρικη.
Γιορτές είπαμε πλησιάζουν και ας ρίξουμε μια ματιά σε
μια ταινία που περιμέναμε πως και πως μιας που το cast είναι (ή μάλλον ήταν…) για πολλά πράγματα.
Πράματα και θάματα. Είναι πολλά τα κυβικά λέμε…
Η εξαφάνιση της Ελενίτσας (κάπως πρέπει να
μεταφράσουμε την Eleanor, και το Ελεονόρα
δεν μας βγαίνει…) που λέτε είναι μια ιστορία καθαρά αμερικάνικης υπόθεσης. Το
μόνο γαλλικό αέρα τον φέρνει στην ατμόσφαιρα η θεία-Isabelle που όσο και
αν περάσουν τα χρόνια το έχει το άτιμο το ‘σανιδο’-ευρωπαϊκό «je m’en fous» κάνοντας βόλτες
με ένα ποτηράκι κρασί (Σαρντονέ για τους μη κατέχοντες την κρασο-τέχνη) μέρα
νύχτα, νύχτα μέρα…
Νεαρό αμερικανο-ζευγαράκι, που δεν καταλαβαίνουμε τι
παίζει μεταξύ τους – όλα στην πορεία –
προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του.
Αυτός (James McAvoy) και καλά
προσπαθεί με 1-2 φιλαράκια να κρατήσει το εστιατόριο-παράγκα ανοιχτό και να μην
το φάει η κρίση και οι μύγες που σκοτώνουν μιας που πελάτης δεν μπαίνει ούτε
για δείγμα. Φυσικά θέλουμε να τα καταφέρουμε χωρίς την βοήθεια του ‘αγαπημένου’
μας μπαμπά (αγαπημένος Ciaran Hinds) - (ικανότατος
εστιάτορας και γυναικάς…) και όταν το όνειρο μας γίνει πραγματικότητα θα του το
τρίψουμε στη μούρη (αμ δε…).
Αυτή (Jessica Chastain – δεν έχει stain) από την
άλλη μεριά κάπως βαριέται (υπάρχει λόγος όμως, μη βιάζεστε…) και για να
σκοτώσει την ώρα της κάνει extreme-sports, όπως bunjee jumping από γέφυρες χωρίς σκοινί, και μετά
επειδή συνεχίζει να βαριέται παρακολουθεί μαθήματα όπου τον ρόλο της κυρα-δασκάλας αναλαμβάνει
για λίγο η 3ις μέγιστη Viola Davis. Τώρα αν με ρωτήσετε τι είδους μαθήματα, θα σας γελάσω…H hot-red-ξερακιανή-Jessica απλά επιβεβαιώνει για ακόμα μια φορά
τον κανόνας ότι οι κοκκινομάλλες είναι ψυχ και σας θερμοπαρακαλώ να το
σκεφτείτε έστω για 1 λεπτό. Θα δείτε ότι για άλλη μια φορά έχω δίκιο. Όπως πάντα
δηλαδής!!!Σύντομα αφιέρωμα στις καυτές-ψυχ κοκκινομάλλες του Αγίου Ξύλου μιας που οι αδυναμίες δεν κρύβονται...
Οι γονείς αυτής (αυτής με τα κόκκινα μαλλιά ντε…)
είναι ο ψυχ-μπαμπάς William Hurt (άλλη μια πολύ καλή συντάξιμη
ερμηνεία…) και όπως προαναφέραμε η γαλλιδο-μαμα Isabelle Huppert.
Για να μη σας ζαλίζω με γρίφους και ιστορίες για
αγρίους, δείτε την ταινία μιας που το νεαρό ζεύγος κάνει και ξανακάνει
απόπειρες επανασύνδεσης, αλλά υπάρχει κάτι που χαλάει τη μαγιά. Περισσότερα θα
ανακαλύψετε αν αποφασίσετε να αφιερώσετε 1 ώρα και 57 λεπτά με συνοδεία κρασιού
και ολίγον μεζεδάκι. Όχι ξεροσφύρι…
Bonus: Θα έλεγα ότι η παλιά γενιά των ηθοποιών κλέβει την
παράσταση από τους ελπιδοφόρους μεν, αλλά ‘τραγικά’ νέους αμερικανο-ηθοποιούς.
Η διαφορά φαίνεται και κάνει και μπαμ…
Ηθικό δίδαγμα: Η ζωή τραβά την ανηφόρα. Αγκομαχούμε, ζοριζόμαστε και
κάποιοι από μας συνεχίζουμε να δούμε που θα μας βγάλει…
Μας άρεσε: Καλή ιστορία, αλλά ο τύπος που το έγραψε το έχει χωρίσει στα
3. Καλή ιδέα αλλά εμείς βλέπουμε το Them. Την έκδοση αυτού (Him) και αυτής (Her) μάλλον θα τις
προσπεράσουμε.
Να τη δω? Ας πάει και το Σαρντονέ παλιάμπελο…
Δες την.
Ατάκες / Memorabilia
Πολλές και
διάφορες, αλλά θα κρατήσουμε την ατάκα εστιάτορα-γκουρού-μπαμπά:
A shooting star only lasts a second. But, aren’t you glad to at least have
seen it ?
Εναλλακτικός
Τίτλος / Alternative Title:
Μαζεύουμε τα
κομμάτια μας.
Εμπρός ή πίσω…Πίσω
ή μπρος.
Χρήσιμα links / Useful links:
No comments:
Post a Comment